رفتی که مرا به دست غم بسپاری

رفتی که کنی کسی دگر را یاری

 رفتی که که ز هجر روی تو من هرشب

از بغـــــــض نبودنت کشــــم بیداری

رفتی که از عاشقی کنی بیزارم

بر عکس شد از فراق تو بیمارم

رفتی و قرلر سینه ام را بردی

این زخمی خسته را زغم افسردی

رفتی که غروبها دلم تنگ شود

این قلب پر از محبتم سنگ شود

 رفتی و مرا ندیدی حتی یک بار

این قلب پر از صفا و این عاشق زار

رفتی تو کجا که حس تو هست هنوز

رفته است دگر ای دل بی کسم بسوز

........................................................مهرزاد کدخدا

نمی دونستم که دل کندن چقدر سخته

 وگرنه ،

 به آسونی به چشمات دل نمی بستم

نمی دونستم که داغون میشه دل از غم

نمی دونستم اینقدر به لبخند تو وابستم

دارم میمیرم از غصه ، نداره این دلم راهی

سراسر وجودم رو گرفته بغض و تنهایی

چه شبهایی به یاد تو مث ابرا باریدم

میون بغض و دلتنگی ز فرط گریه خندیدیم

...............................................................مهرزاد کدخدا

گریه کردم اشک هم مرهم نشد

ذره ای از درد این دل کم نشد

گریه کردم این نفس یاری نکرد

گریه هم بهر دلم کاری نکرد

گریه کردم بلکه بارانی شوم

مثل دریا موج و طوفانی شوم

تا بگیرم بعد از آن طوفان قرار

تا بشوید گریه از قلبم غبار

گریه کردم تا سبک گردد دلم

تا شود در کنج شادی منزلم

گریه، بس کن اشکهایم شد تمام

مانده باز اشعار بغضم ناتمام

مهرزاد کدخدا......................................................

خاطراتت را مکرر من مرورش می کنم

گرچه دل بی طاقت است سنگ صبورش می کنم

غم کجا دارد به جز این دل سرای دیگری

اشک چشمم را نثار این حضورش می کنم

بس که شمع بی کسی در سینه ام افروختم

سخت می سوزد دلم تا غرق نورش می کنم

در پی چشمان تو دنبال آهو می دوم

می دوم دنبال او افسوس دورش میکنم

....................................................................مهرزاد کدخدا

یه جورایی به غم مدیونم انگار

که یک لحظم منو تنها نذاشته

تو این بحران رنج و بی پناهی

 فقط اون بوده که هوامو داشته

هنوزم فکر من درگیره با تو

هنوزم می شنوم گاهی صداتو

هنوزم عاشق لبخندهاتم

 هنوزم تو خیالاتم باهاتم

..........

 به جون تو هنوز چشمام

 دنبال چشمای توه

شکسته تر شده دلم

 ولی هنوز جای توه

این بغض عاشقونه رو

 یک عمری می کشم به دوش

اون لحظه که دلتنگتم

 تو جام شادیتو بنوش

.....................................................مهرزاد کدخدا

تو این روزای بارونی که میشه خنده زندونی

می رم من زیر بارون تا بریزم اشک پنهونی

صدای پای تنهایی میاد انگار دنبالم

تو نیستی زیر این بارون داره نم می کشه حالم

چه خوبه روز بارونی نمی فهمه کسی اینو

که چشمات خیسه از بارون یا اینکه داری می باری

تو این روزای بارونی دلم تنگه نمیدونی

 نمیدونی که پاییزم مث ابرام بارونی

..............................................................مهرزاد کدخدا

کلافه میشم از دست دل نامهربون تو

همیشه یاد چشماتم تا من زنده ام به جون تو

تموم خاطراتت رو یه گوشه تو دلم دارم

 با اشکام خاطراتت رو که من تنها نمی ذارم

تویی تندیس بی مهری برای این دل زارم

با این که بی وفا بودی هنوزم دوستت دارم

........................................................................مهرزاد کدخدا

یه روزی با نگاهت آشنا بود

 همین نگاه خسته ای که دارم

یه روزی عاشق چشمای تو بود

همین دل شکسته ای که دارم

تو رفتی و دل منو شکوندی

به پای عاشق زارت نموندی

زدی آتیش تموم شادیامو

 منو میون خاکستر نشوندی

......................................................مهرزاد کدخدا